آخرین امام ما شیعیان حضرت محمد بن حسن عسگری ملقب به صاحب الزمان(عج) است. نام ایشان محمد و کنیه ایشان ابولقاسم است. حضرت مهدی در پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری قمری در سامرا متولد شد و پس از مرگ پدرش در سن پنج سالگی به مقام امامت رسید. امام زمان (عج) از سال ۲۶۰ هجری قمری تا سال ۳۲۹ هجری قمری در غیبت صغری بودند و فقط با چهار نائب خاص خود در ارتباط بوده و از طریق آنان به اداره امور مردم می پرداختند. اسامی نائبان امام زمان عبارتند از: عثمان ابن سعید عمروی، محمد این عثمان عمروی، حسین ابن روح نوبختی و علی ابن محمد سمری.
پس از اتمام غیبت صغری از سال ۳۲۹ هجری قمری غیبت کبری آغاز شد. در زمان غیبت کبری امام زمان هیچ نائب خاصی را برای خود انتخاب نکردند و تا زمانی که خداوند مصلحت بداند غیبت کبری ادامه خواهد داشت. در حدیثی امام صادق(ع) به یکی از یاران خود در مورد غیبت حضرت مهدی فرمودند: «خدای تبارک و تعالی سه ویژگی از سه پیامبر را در قائم ما (عج) جاری ساخته است: ولادت او را هم چون ولادت حضرت موسی(ع) قرار داد؛ غیبت او را همانند غیبت حضرت عیسی(ع) مقرّر فرمود و عمر طولانی او را چون عمر طولانی حضرت نوح(ع) قرار داد. آن گاه به بنده صالح خود، حضرت خضر(ع) عمر جاودانی داد تا علت عمر طولانی او باشد.
نیمه شعبان
در میان شب ها و روزهای ماه شعبان، شب نیمه شعبان بسیار با اهمیت بوده و هم ردیف شب های قدر در ماه مبارک رمضان قرار دارد و فرصت معنوی مناسبی برای بهره بردن از برکات الهی است. اسامی دیگر این شب عبارتند از: «لیله البرات» و «لیله الصک» و «لیله المبارکه» و «لیله الرحمه». در فرهنگ نامه ها این شب را شب برات نامیده اند، زیرا طبق روایات خداوند در این شب با فضیلت برات آزادی از دوزخ را به بندگان خود میدهد. از اعمال این شب مبارک می توان به غسل، خواندن دعا، نماز و استغفار به درگاه خدا، خواندن زیارت عاشورا و غیره اشاره نمود.
یکی از جشن های بزرگ شیعیان جشن روز نیمه شعبان است. امسال نیز روز نیمه شعبان برابر با با ۱۷ اسفند ماه و روز چهارشنبه است. اگرچه وهابیان در سالهای گذشته سعی کردند تا این روز را به عنوان یک روز عادی جلوه دهند، اما مسلمانان از هر فرقه ای این روز بزرگ را جشن می گیرند. امامان ما شب نیمه شعبان را یکی ار پرفضیلت ترین شب ها برای احیا و شب زنده داری بر شمرده اند. به غیر از ایران کشورهایی چون عراق، آذربایجان، مصر، بحرین، لبنان و یمن نیز این جشن را به صورت گسترده برگزار می کنند. همچنین در کشورهایی چون پاکستان، امارات متحده عربی، هند، مراکش و تونس نیز که جمعیت مسلمانان کمتر است، جشن های با شکوهی برگزار می گردد اما این مراسم در ایران پررونق تر برگزار می شود. هر ساله افراد زیادی چه به صورت انفرادی و چه به صورت هیئت های مردمی این روز بزرگ را گرامی داشته و به آذین بندی کوچه ها و خیابان ها، مولودی خوانی و برگزاری جشن های با شکوه می پردازند.
دلایل غیبت حضرت مهدی(عج)
- غیبت به دلیل نجات یافتن از خطر قتل امام
- در امان بودن از بیعت با ستمگران
- آزمایش انسانها
آثار و نتایج غیبت امام زمان(عج)
- سخت شدن دین داری
- سرگردانی و گرفتاری مردم
- تردید در وجود حضرت مهدی(عج)
انتظار برای ظهور
انتظارها درجات مختلفی دارند و در طول تاریخ انتظار برای مهدی موعود بسیار با ارزش تر از بقیه انتظارها بوده است. در سراسر جهان یکی از مهمترین ارکان اعتقادی شیعیان انتظار برای ظهور امام زمان است، که همان انتظار حکومت جهانی اسلام است. معرفت اولین شرط انتظار است، معرفت حضرت مهدی بسیار با اهمیت است و دارای دو جنبه است، اول اینکه شناخت آن بزرگوار و چگونگی زندگی ایشان و دوم، شناخت شخصیت، جایگاه ایشان، آثار آن و وظایف ما در قبال امام.
همه پیروان ادیان الهی معتقد هستند که منجی عدل گستر خواهد آمد و حکومت جهان را به دست خواهد گرفت. او با آمدنش عدالت، امنیت و آرامش به همه جای جهان می رساند. در روایات مختلف اشاره شده است که یک منتظر واقعی باید ویژگی هایی داشته باشد جز منتظران واقعی امام باشد. پیامبر خدا فرموده اند: برترین عبادت انتظار فرج است. همچنین در روایت دیگری برترین جهاد را انتظار فرج دانسته اند. انتظار ظهور برای کسانی بیشتر است که ظهور حضرت مهدی را بیشتر دوست دارند. در واقع کسانی ظهور حضرت را نزدیکتر می بینند، به ایشان بیشتر توجه نموده و تمام رفتارهایشان در جهت خشنودی امام زمان تحت شعاع قرار می گیرد.
ویژگی های حکومت حضرت مهدی
یکی از اعتقادات همه ادیان ابراهیمی آمدن کسی است که در آخرازمان می آید و جهان را اصلاح می نماید. بعضی از ویژگی های این حکومت به شرح زیر است:
- احیای فرهنگ قرآن
- سازندگی و عمران
- عدالت فراگیر
- قدرتمندی قوانیین الهی
- امنیت در همه زمینه ها
- جهان شمولی